یک عاشقانه آرام

یک عاشقانه آرام

احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...
یک عاشقانه آرام

یک عاشقانه آرام

احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...

دوستت دارم پریشان‌...

دوستت دارم پریشان‌  ، شانه می‌خواهی چه کار؟

دام بگذاری اسیرم‌، دانه می‌خواهی چه کار؟

                     

تا ابد دور تو می‌گردم‌، بسوزان عشق کن‌

                       ای که شاعر سوختی‌، پروانه می‌خواهی چه کار؟


مُردم از بس شهر را گشتم یکی عاقل نبود

راستی تو این همه دیوانه می‌خواهی چه کار؟

                     

 مثل من آواره شو از چاردیواری درآ !

                       در دل من قصر داری‌، خانه می‌خواهی چه کار؟


خُرد کن آیینه را در شعر من خود را ببین

شرح این زیبایی از بیگانه می‌خواهی چه کار؟

                      

شرم را بگذار و یک آغوش در من گریه کن‌

                       گریه کن پس شانه ی مردانه می خواهی چه کار؟

                                    


مهدی فرجی




قلبی خاکی


قلبی خاکی داشتم ، آدما خیسش کردند
 

گِل شد ، بازی کردند ، خشک شد ، خسته شدند
 

زدند شکستند ، خاک شد ، پا رویش گذاشتند ، رد شدند…






پنجره ای میخواهم رو به خوشبختی

 قصر نمی خواهم...

  
باغ نمی خواهم...

 
  تنها...


 پنجره ای می خواهم رو به خوشبخت ترین کوچه ی دنیا...

  
که گاهی...
 
 فقط گاهی...


  
تو...

  
از آن میگذری...