مسافر بی بدرقه من

مسافر بی بدرقه من

اینقدر بی صدا رفتی که از وداع جا ماندم

باز به غیرت چشمانم که آبی پشت سرت ریختند . . .

با اجازه عشقم

به سلامتی دختری که

سرسفره عقدش گفت:

با اجازه عشقم که نزاشتن به هم برسیم ...

بله

قلبی خاکی

قلبی خاکی داشتم ، آدما خیسش کردند
 

گِل شد ، بازی کردند ، خشک شد ، خسته شدند
 

زدند شکستند ، خاک شد ، پا رویش گذاشتند ، رد شدند…

گـاهـی ...

جــای تعجبــ ـــ ندارد کــه گـاهـی ...

نــوشتــه هــایـم غمگیننــد !!

و خــودم غمگیــن تــر از آنهـ ــا

دیگــر حتـ ـی حـوصله جنگیــدن بــا خــاطـراتـ ـم را هــم نـدارم ...

تــوانش را نیــ ـز !!

راستــی !! اگــر همیــن دلخوشـی لعنتـ ـی هــم نبــود ...

دیگــر تنهـ ـایی و خلـوتــ ـــ بــرایــم چــه مفهـومـی داشتــ ــــ ...!!

عاقبت باید گفت

عاقبت باید گفت

با لبی شاد و دلی غرقه به خون

که خداحافظ تو . . .

گر چه تلخ است ولی باید این جام محبت بشکست


گرچه تلخ است ولی باید این رشته الفت بگسست


باید از کوی تو رفت


دانم از داغ دلم بی خبری


و ندانی که کدام جام شکست


که کدام رشته گسست


گرچه تلخ است پس از رفتن تو خو نمودن به غم و تنهایی


عاقبت باید رفت


عاقبت باید گفت


با لبی شاد و دلی غرقه به خون
 
که خداحافظ تو . .