نفس!

گاهی کسی هست که فقط امروز را باید باشد، فقط همین الان، همین الانِ الان را باید باشد! نفس! نفس! نفس!… باید سرت زیر آب، یا گلویت در مشتِ کسی باشد، تا بفهمی “نفس” یعنی همین الان، همین یک لحظه، همین یک دم!

و بدانی به قدرِ همین یک دم، فقط همین یک دم، چقدر عزیز است!!

تا ببینی نمی شود فلسفه بافت که من که خب بالاخره قرار است بمیرم، من که می دانم می میرم، من که می دانم همه می میرند، من که از اول عمرم می دانستم قرار است آخرسر بمیرم، من که خیلی هم عاقل و بالغ و دانا هستم، این یک دم را می خواهم چه کار؟؟!!… تو را مثل نفس دوست داشتن یعنی همین!

اینکه همین حالای حالا، همین الانِ الان اگر بلند نشوم بیایم توی بغلت نفس تنگی می گیرم یعنی همین! لعنت به هرکسی که حرف هایی با این همه معنا را تبدیل به قربان صدقه های نقل و نباتی کرد، نفسم، عشقم، عجقم، جون جونی، کوفت، درد، و هزار زهرمار دیگر… تو را مثل نفسم خواستن قربان صدقه ات رفتن نیست!

نمی فهمی… باید سرت زیر آب باشد… باید کسی نفست باشد… باید نفست برود، ببُرد، تنگ شود… همینطوری نمی فهمی!

مهدیه لطیفی

برنده

برنده کسیه که به انتظار بهار, سرمای زمستونُ تحمل کنه

وگرنه رفتن که کار سختی نیست

.مـــــردانـــگی میــخواهـــــد

هیچکس نـفهمیـــــد که « زلـیخـــــــا » مــَـــــــــرد بـود ..!

میــــدانی چــــــــــــرا ؟؟؟

.مـــــردانـــگی میــخواهـــــد

مــــــــانـدَن ،

پــای عشــــــقی که مـُـــدام تـو را پـــس میــــزَنــد

مهربانم

هنوز مثل سابق

“مهربانم”

اما دیگر کسی صدایم نمی کند

“مهربانم” …

 میدونید!!! 

ﻭﻗﺘﯽ

ﺩﻟﺖ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ “ﮔﯿﺮ” ﺑﺎﺷﻪ ،

ﮐﻞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﻭ “ﻧﺦ ﮐﺶ” ﻣﯿﮑﻨﻪ …

مرگ زندگی

نبودن هایی هست که

هیچ بودنی جبرانشان نمی کند...!

غم هایی هست که

هیچ شادی نابودشان نمیکند...!

اویی هست که دیگر

هیچ کس برای تو او نمی شود...!

حتی خودش!!!

و اینجاست که

همه کار میکنی جز زندگی...

او همیشه هست !

در دستور زبان عرفان ،

فعل اینگونه صرف می شود :

من نیستم ، تو نیستی ، او همیشه هست !