دیگر نیست

شده هرگز دلت مال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

نگاهت سخت دنبال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

برایت اتفاق افتاده در یک کافه ی ِ ابری

ته ِ فنجان ِ تو فال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

خوش و بش کرده ای با سایه ی ِ دیوار وقتی که

دلت جویایِ احوالِ کسی باشد که دیگر نیست؟

چه خواهی کرد اگر هربار گوشــــی را که برداری

نصیبت بوقِ اشغالِ کسی باشد که دیگر نیست؟

حواس ِ آسمانت پرت روی ِ شیشه های ِ مه

سکوتت جار و جنجالِ کسی باشد که دیگر نیست

شب ِ سرد ِ زمستانی تو هم لرزیده ای هرچند

به دور ِ گردنت شال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

تصور کن برای ِ عیدهـای ِ رفته دلتنگی

به دستت کارت پستال ِ کسی باشد که دیگر نیست

شبیـه ِ ماهی ِ قرمز به روی ِ آب می مانی

که سین ات هفتمین سال ِ کسی باشد که دیگر نیست

شود هر خوشه اش روزی شرابی هفتصد ساله

اگر بغضت لگدمال ِ کسی باشد که دیگر نیست

چه مشکل می شود عشقی که حافظ در هوای ِ آن

الا یا ایها الحال ِ کسی باشد که دیگر نیست

رسیدن سهم ِ سیب ِ آرزوهایت نخواهد شد

اگر خوشبختی ات کال ِ کسی باشد که دیگر نیست

شهراد میدری

هرچه آمد میبوسمت...

چیزی ندارم بگویم، قلمم خشک میشود گاهی از خستگی،

من حافظ باز میکنم، تو نیت کن

هرچه آمد میبوسمت...

بوی حافـِظ می دهند

دستــ هــایمــ …

این روزهـآ بوی حافـِظ می دهند !…

تـفأل که می زنَمــ … کَنعـــآنم … بدجـور یوسُفَش را مےخواهد !!

فاتحه همه را خواندم

من بالای شریف ترین مزار های جهان

فاتحه ی همه را خوانده ام

حالا به حافظ  بگویید

اگر کفنش نپوسیده

یک غزل بر مزارم  بخواند

می خواهم به احترام خودم

سکوت کنم