پاییز طولانی

وجودم پاره ای از شب ....

دلم تنهاترین پاییز...

بساطم بقچه ای اندوه و کوچه مثل من خالی

دلم تنگ است.

دلم اندازه ی صحن قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبریز است

صدایم خیس و بارانی است

نمیدانم چرا در قلب من پاییز طولانی است