قرار

مقابل دریا که می رسم

فقط برای چشمهایت دعا می کنم

اما تو هرگز مستجاب نمی شوی

ببار ...


ببار که باز باورت کنم


ببار در همین کوچه پس کوچه های بارانی


ببار در همین کوچه مهتاب


راستی قرارمان


"همان ساعت "نمی دانم


ساعت لجوجی که هیچ عقربه ای


روی شانه هایش به خواب نمی رود


یادت نرود


تو ، همیشه فرصت کوتاه منی برای شعر


تا می آیم زمزمه ات کنم


زود تمام می شوی

می دانم سالهاست


ساعت قرارمان

یک دقیقه به هیچ است


و من همیشه فقط یک دقیقه

دیر می رسم