از یک روزی به بعد...حذف می کنی عادت ها را...احساس ها را...
آدم ها را...آدم ها را...آدم ها را...
یک کاغذِ سفید،
یک به نام ِخدا،
از یک روزی به بعد، برایِ خودت،
برایِ دلت، روز می گذرانی،
بی خیال می شوی...
از یک روزی به بعد،
برایِ آدم بودن، آدم ماندن،
برایِ احساست
برایِ خودت میروی و پشتِ سرت را هم نیم نگاهی نمی کنی...