تنهایی

                                    ساعتها زیر دوش به کاشی های حمام خیره می شوی

غذایت را سرد می خوری ناهار ها نصفه شب ، صبحانه را شام!

لباسهایت دیگر به تو نمی آیند، همه را قیچی می زنی!

ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی!

شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد!

تنهائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست… روزهای مناینگونه و شبهایم اصلاً نمیگذرد 

یک غریبه

یک غریبه می خواهم

بیاید

بنشیند،

فقط سکوت کند ...

و من...

هی حرف بزنم ،

بزنم و بزنم و ...

تا کمی آرام شود

این همه بار

بعد ...

بلند شود

برود

انگار نه انگار ....