نپرسیدی

و تو هیچگاه نپرسیدی

تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت ...!

و چه خوب که نپرسیدی.

چرا که هر روز بدتر از دیروزو امروز بهتر از فرداست...

و از این پس روزها سهم من سکوتی جانگاه 

و سهم آینده ام در ابهامی ملال آور پیداست...

درک تو تا درد من!!!

دردم

این

است

که

درکت

به

دردم

نمی رسد …!