یک عاشقانه آرام
احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...
یک عاشقانه آرام
احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...
حسی در دلم نیست
باران کم کم از نفس افتاده ی بهار!
بر پشت بام خانه ی من آمدی چه کار؟
حسی برای تازه شدن نیست در دلم
از آسمان ساکت شعرم برو کنار
از دست های خشک تو آبی نمی چکد
بیزارم از دو قطره ی با منت ات، نبار
باغی که زیر پای تو پژمرد و دم نزد
اندام زخم خورده ی من بود روزگار! ـ
« بر ما گذشت نیک و بد اما...» تو بی خیال
پاییز باش و بعد زمستان، چرا بهار؟
دیگر کسی به باغ توجه نمی کند
وقتی نداده میوه به جز نیش های خار
با مردم همان طرف شهر باش و بس
بُغضی گرفته راه گلو را به اختیار
دارد بهار می گذرد با گلوی خشک
چشمان من قرار ندارند از قرار.
جواد کلیدری
بهار
برای جان دادن به درخت،جان می دهند
و چه ناعادلانه کمی آن طرف تر
همه چیز به اسم بهار تمام می شود
جاودان باد سایه کسانیکه که
شادی را علتند نه شریک
و غم را شریکند نه دلیل!!!
((پیشاپیش سال نو مبارک))
آغوش تو
پنهــــــــان کـــــــــــن در آغوشـــــت مـــــرا
مـــــــــــرا در نهـــــــــانی تریـــــــــن گوشه ی آغوشــــت پنهــــــان کــــــن...
آنــــــــ ســــــوی تاریکـــــــی ... بر پهنـــــه ی زندگـــــــــــی
آنــــ جا کهـــ هـــــــــوا از رویــــــــای بهــــــار شفافــــــ تر استـــــــ و
بــــــــاران ســ ـرود آفتابـــــــــــ را تکـــــــــرار می کنـــد ...
راز چشـــــمهایتـــــ ستـــــــاره ی بختــمــــ بــــــــــود که درخشـــــــــید
و مهــــــــتاب را در نگاهــــــــم زمــــــــزمه کــــــــرد
لبهـــــــــایت خنــــــده را که ســــــــال ها در گلـــــو گمـــ شدهـــ بـــــــود را
در چهــــــــار ســـوی زمــــانــــــ دوبــــــارهـــ فریــــــاد کشــــــید
و آمدنــت کویـــــــــــر دســـتانم را شــــــکوفه بـــــــــاران کــــــرد...!!!
پنهـــــــــان کنــــ مــــــرا در آغوشــــــی کهـــ نامـــــش
دوســتـــــــ داشـــــــتن استـــــــــ ...
امـشبـــ هـیچـیـــ نـمےخـوآهـم
فقــط بـیـآ..
می خـواهـمـ تـا سحـر بـه چشـمـآنـــ آسمـآنـیـــ اتــــ خیـرهـ بـمــآنـمـ ...
هـمیـنــ کـآفـیـــ استـــ ...
بـرآے آرامـشــ قلبـــ بــیــ قـرآرمـ
تــو فقـ ـط بـیــآ ...
در آغـ ـوشم که میـ ـگیریـــ آنقـ ــدر آرامـ میـ ـشومـ
کـ ـهـ فـ ـراموشـ میـ ـکنمـ بـایـ ـد نـ ـفسـ بـ ـکشمـ ...
آغوش تو گناه نیست
من در آغوش تو آرامش یافته ام
که هیچ گناهی با آرامش مانوس نیست
آغوش تو گناه نیست
من در آغوش تو امنیت را احساس کرده ام
که در هیچ گناهی امنیت محسوس نیست
آغوش تو گناه نیست
من در آغوش تو تمام زیبایی را لمس کرده ام
که در هیچ گناهی زیبایی ملموس نیست
پس امانم بده
که تا ابد در دل این زیبایی آرامش بگیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرم
