زمان آتش است

میگویند زمان طلاست...

اما من چشیدم

دروغ میگویند...

زمان آتش است!

ثانیه به ثانیه اش میسوزاند

 و

تا به شعله ات نکشد نمیگذرد...

ارام شکستن

چه سخت است در جمع بودن

 ولی در گوشه ای تنها نشستن


به چشم دیگران چون کوه بودن

ولی در خود به آرامی شکستن

گاهی

گاهی نفس به تیزی شمشیر می شود

از هرچه زندگیست دلت سیر می شود

گویی به خواب بود جوانیمان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر می شود...